Саяси ғылымның тарихы бірнеше негізгі кезеңдерге бөлінеді: Көне дәуір, Орта ғасыр және Қайта өрлеу дәуірі. Көне дәуірде саясатқа діни-аңыздық сипат тән болды, ал Платон мен Аристотель секілді философтар саяси идеялардың негізін қалады. Орта ғасырда саясат теологиямен үндесіп, дін саяси биліктің негізі болды. Қайта өрлеу кезеңінде гуманистік ойлар мен азаматтық құқықтар басты назарда болды, бұл кезде Макиавелли мен Локк сияқты ғалымдар қоғамдық өмір мен биліктің демократиялық аспектілерін зерттеді. Аталмыш кезеңдер саяси ғылымның дамуына үлкен ықпал етіп, әлеуметтану мен құқықтық зерттеулермен тығыз байланыс орнатты.